❮
❯
Eerst op 5 mei 1727 werden de erven in dit blok, waarin ook het Anthonieskerkhof lag, langs de Nieuwe Keizersgracht en Muidergracht uitgegeven. De naast
gelegen Weesperstraat was al in de 17de eeuw bebouwd, maar misschien hield men rekening met een eventuele uitbreiding van het kerkhof.
Uit de overdrachtsakte aan Isaac Santekroos op 4 mei 1736 van het voormalige nummer 11, dat met de huizen aan de Weesperstraat al in de 17de eeuw was verrezen,
blijkt dat op 8 juni 1735 de eigenaar een accoord had gesloten betreffende een belendende muur aan de oostzijde met metselaar Cornelis van der Does
en timmerman Boudewijn Beenhacker. Van der Does en Beenhacker waren dus toen al aan het bouwen of althans de bouw aan het voorbereiden.
François Straalman had in 1727 voor fl. 7500.- de erven gekocht van Sibout Bollard. Straalman, walvisreder, was nu eigenaar van de drie eerste erven naast de huizen
van de Weesperstraat geworden, die alle drie tot aan het Anthonieskerkhof aan het Hortusplantsoen doorliepen.
Deze drie erven bleven nog tot 1735 onbebouwd, dan gaan Van der Does en Beenhacker aan de slag, hoewel ze pas op 24 augustus 1736
officieel eigenaren van de grond werden. Ze moesten fl. 12500.- betalen voor het terrein dat nu in vier erven was verdeeld. De erven hebben elk een afmeting
van 5,70 meter breed en 42,50 meter diep. De erven 13 en 19 werden gemeenschappelijk eigendom, 15 en 17 respectievelijk van Beenhacker en van Van der Does.
Omdat de huizen toen nog niet gereed waren konden ze de koopsom van de erven niet betalen, maar verleden een schepenenkennis voor Straalman die ze ruim op
tijd aflosten door de verkoop van nummer 19.
9-11 In 1699 bij de uitgifte van de erven op de hoek met de Weesperstraat gekocht door Lijsbeth Lamberts, de weduwe van Hendrik Laurens Swart die er twee
huizen laat bouwen welke zij bij notariële acte van 10 oktober 1701 schenkt aan haar kleinzoon en kleindochter. De panden zijn verdwenen voor de verbreding
van de Weesperstraat in de zestiger jaren van de 20ste eeuw.
13 In 1737 zijn Cornelis van der Does en Boudewijn Beenhacker gezamenlijk eigenaar. Na de dood van Van der Does werd Beenhacker op 4 maart 1749 eigenaar van
diens helft voor fl. 3200.--. Boudewijn Beenhacker woonde in die tijd op de Oudeschans. Na de dood van Beenhacker in 1787 wordt het pand op 24 oktober 1788 verkocht aan Aron Sagache voor fl. 7700.-.
Ook dit huis is gesloopt voor de verbreding van de Weesperstraat en de bouw van de studentenflat aldaar.
15 In 1737 is Boudewijn Beenhacker eigenaar. Boudewijn Beenhacker woonde in die tijd op de Oudeschans. Na zijn dood in 1787 wordt het pand op 24 oktober 1788 verkocht aan Baruch Lopes de Leao voor fl. 8210.-. Het pand
werd gebruikt als huurwoningen. In de Tweede Wereldoorlog is het pand tot 1943 op alle verdiepingen bewoond door joden.
Gerestaureerd in 1965 naar ontwerp van architect Pals en geschikt gemaakt voor studentenhuisvesting.
17 In 1737 is Cornelis van der Does eigenaar. Zijn erfgenamen verkochten het huis op 4 juni 1771 aan Isaac da Costa Athias voor fl. 8650.-. Het pand
werd gebruikt als huurwoningen. In de Tweede Wereldoorlog is het pand tot 1943 op alle verdiepingen bewoond door joden.
Gerestaureerd in 1965 naar ontwerp van architect Pals en geschikt gemaakt voor studentenhuisvesting.
19 werd op 25 oktober 1737 voor fl. 12000.- verkocht aan Sara Brandon, de weduwe van Abraham Machorro. In de Tweede Wereldoorlog is het pand op de benedenverdieping en
de eerste verdieping tot 1942 bewoond door joden.
Gerestaureerd in 1965 naar ontwerp van architect Pals en geschikt gemaakt voor studentenhuisvesting.