Naam: Genoemd naar de Nederlandse fotojournalist Ben van Meerendonk (1913-2008). Van Meerendonk werd als vijftienjarige loopjongen bij de Verenigde Fotobureaux, en leerde zo fotograferen. Eind jaren dertig werkte hij bij het Algemeen Nederlandsch Foto Persbureau van Sem Presser. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het hem verboden zijn beroep uit te oefenen. Na de oorlog richtte Van Meerendonk in 1945 het Algemeen Hollands Fotopersbureau (AHF) op. Hij was als lid van Nederlandse Vereniging van Fotojournalisten (NVF) medeoprichter van de internationale World Press Photo. Als secretaris (1955-1969) en organisator van de jaarlijkse wedstrijd en tentoonstelling verwaarloosde hij zijn eigen werk, wat ten slotte bijdroeg aan het faillissement van zijn fotopersbureau. Als persfotograaf was Van Meerendonk gespecialiseerd in het dagelijks leven, het Koninklijk Huis, en internationale sterren. Zijn waarschijnlijk beroemdste foto maakte hij toen Jayne Mansfield op 10 oktober 1957 een bezoek aan De Telegraaf bracht. De foto, van Mansfield ten voeten uit boven op een redactietafel waaraan Telegraaf-redacteuren zijn gezeten, werd door de verantwoordelijke redacteur van de krant verscheurd. Hij won meerdere malen de Zilveren Camera. Op het Haveneiland van de Amsterdamse wijk IJburg werd in 2006 een straat naar hem genoemd. Stadsdeel Zeeburg verkeerde in de veronderstelling dat Van Meerendonk reeds was overleden. Op 19 oktober van dat jaar werd het straatnaambord onthuld. In 2007 bracht Van Meerendonk een bezoek aan 'zijn' straat.

Adres: Ben van Meerendonkstraat 1-73
Architect: VVKH-architecten
Bouwjaar: 2008
Opdracht: IJ-Delta Ontwikkeling

Aan de Ben van Meerendonkstraat, Johan Huijsenstraat en Marius Meijboomstraat is een mix van eengezinswoningen, een zorgsteunpunt en groepswoningen voor mindervaliden gebouwd. De bebouwingshoogte is drie lagen. De gevels van de grondgebonden woningen zijn uitgevoerd in meerdere kleuren baksteen en hebben verspringende kozijnen. Op de hoeken zijn bijzondere stadswoningen gebouwd. Op het openbaar toegankelijk binnenterrein zijn de tuinen van de eengezinswoningen, een speelplaats en parkeergelegenheid.

Adres: Ben van Meerendonkstraat 2-82
Architect: Bakers architecten
Bouwjaar: 2008
Opdracht: De Principaal

Het blok Pampuslaan, Eva Besnyöstraat, Johan Huijsenstraat, Ben van Meerendonkstraat wordt door een gracht doorsneden. De hoogbouw bevindt zich aan de Pampuslaan en Eva Besnyöstraat. In de andere straten zijn grondgebonden woningen met diepe achtertuinen. Het gevelbeeld aan de Eva Besnyöstraat krijgt een extra dimensie door het glasontwerp van de balustradehekjes van Hil Driessen en Toon van Deijne.

Adres: Ben van Meerendonkstraat 75-213
Architect: Lafour en Wijk Architecten
Bouwjaar: 2009
Opdracht: Waterstad 3

Een blok van 57 eengezinswoningen in de sociale huursector en een woongebouw van vijf verdiepingen. In het kader van ‘IJburg zonder scheidslijnen’ van de Dienst Wonen, dat zich inzet om op IJburg gemengd wonen voor mensen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking mogelijk te maken biedt het woongebouw ook plaats aan andere woonvormen. Zo zijn er woningen waarin een groep begeleid kan worden, maar er zijn ook reguliere sociale woningen die zoveel mogelijk voldoen aan de eisen van aanpasbaar bouwen. Verder zijn er geclusterde woningen in het complex. Deze zijn verdeeld in aanpasbare en rolstoelgeschikte woningen. De bewoners wonen geheel zelfstandig maar kunnen daarnaast een beroep doen op het Zorgsteunpunt op de begane grond, dat ondersteuning biedt bij alle dagelijkse bezigheden en een ontmoetingsruimte heeft. Ook zijn er vijf woongroepen die geheel rolstoel geschikt zijn, bedoeld voor bewoners met een gecombineerde beperking. Elke groep heeft een gemeenschappelijke woonkamer en keuken. Ook zij worden begeleid vanuit het Zorgsteunpunt.

Adres: Ben van Meerendonkstraat 130-184
Architect: Arons en Gelauff architecten
Bouwtijd: 2010
Opdracht: Driedee (De Key – De Principaal)

De 96 in dit blok, Eva Besnyöstraat, Ben van Meerendonkstraat en Annie Boshof, gelegen grondgebonden koopwoningen hebben een gezamenlijke ondergrondse parkeergelegenheid waardoor het Annie Boshof autovrij kon blijven. Aan de zuidzijde is een lange smalle wand met stadswoningen gebouwd die het balkon op het zuiden hebben, zodat tuinen op het noorden konden worden vermeden. De woningen zijn relatief eenvoudig uit te breiden met enkele extra kamers, een badkamer of dakterras. Aan het water liggen royale stadswoningen met een eigen aanlegsteiger en er zijn eengezinshuizen met een tuin. De woningen zijn aan de straatzijde in baksteen uitgevoerd, aan de achterzijde zijn delen bekleed met glas in diverse roodkleuren.