×
❮
❯
❮
❯
Naamgeving: Duarte Pacheco Pereira was een 15e-eeuwse Portugese kapitein, ontdekkingsreiziger en cartograaf. Hij reisde voornamelijk in de centrale Atlantische Oceaan, ten westen van de Kaapverdische Eilanden, langs de kust van West-Afrika en naar India. In 1488 verkende hij de westkust van Afrika. Zijn expeditie werd geplaagd door koorts en zijn schip raakte verloren. Pereira werd gered van het eiland Principe in de Golf van Guinee door Bartolomeus Dias toen deze op de terugweg was van zijn reis langs Kaap de Goede Hoop. Recent onderzoek laat zien dat Pereira hoogstwaarschijnlijk Brazilië heeft ontdekt in 1498, twee jaar voor de reis van Pedro Àlvares Cabral, die gezien wordt als de eerste Europeaan die Brazilië heeft ontdekt. Dit feit werd echter geheimgehouden door het Huis van Avis (het toenmalige Portugese koningshuis).
Naam: VrijburchtDe Vrijburcht is een voorbeeld van succesvol Collectief Particulier Opdrachtgeverschap (CPO). Door een breed scala aan functies te combineren
werd het monofunctionele karakter dat veel nieuwbouwwijken kenmerkt doorbroken. Een voordeel van CPO is dat de woningen betaalbaar blijven. Dat
dit niet ten koste van de architectuur hoeft te gaan, bewijst de Vrijburcht. Met het CPO, zoals hier toegepast, kwam de gemiddelde woningprijs
aanzienlijk lager uit, in dit geval rond de € 250.000. Hierdoor komt particulier opdrachtgeverschap binnen het bereik van een veel grotere groep
mensen. Dat de prijs lager uitvalt heeft twee redenen, het samen ontwikkelen van het casco drukt de bouwkosten en men koopt tegen kostprijs.
In Vrijburcht is een breed scala aan functies te vinden: werken aan huis, casco bedrijfsruimten, kinderopvang, café-restaurant, een zorgwoongroep
en gemeenschappelijke ruimtes zoals een logeerwoning, theater, kas en zandbakkamer. De architectuur is ingetogen en zorgvuldig met een sterk accent
ter plaatse van het restaurant en het theater in de vorm van vrolijk wuivende vlaggen en een kunstwerk van Suzanne Willems. Zij ontwierp aan de
gevel van het café 'Vrijburght' het Visrek, hangende gekleurde visjes die in de zon drogen. Samen met het, eveneens van haar hand, gevouwen
papieren bootje is het een verwijzing naar de vroegere Zuiderzee, vanaf 1932 IJsselmeer.
Aan de gevel een gedicht van Marijke van der Weel:
IJburg
De maagd stijgt op
uit een zucht van water
en zand, land
zandkorrels haar borsten
en buik
Geen armen vol vlier, geen rozen
geen riet, geen bossen
Zij draagt dromen
dromen vam IJburg
maagd aan de zee
van Atien