Adres: Keizersgracht 226
Architect: -; Elias Bouman; -; Erwin Spijker
Bouwjaar: ca.1616; 1671; ca.1790; 2016
Opdracht: Jan Egbertsz; Wolfert Flieck; Anthonie Ebeling; Riverland Coöperatief

In 1615 kocht de rijke gersthandelaar Jan Egbertsz (-1621) de erven Keizersgracht 222-228 en liet deze bebouwen.
Koopman Wolfert Flieck is een volgende eigenaar en hij laat bouwmeester Elias Bouman het pand verbouwen.
Het is een 5,75 meter breed koopmanshuis met aan de topgevel grote trappen, waartegen schouder- of vleugelstukken. Boven de raamkozijnen zijn ontlastingsbogen aangebracht. Beneden is een puilijst en een omlijste toegang met stoep. Het is niet duidelijk of dit al voor of pas na de verbouwing door Bouman het geval is.
In het vierde kwart van de achttiende eeuw wordt het pand opnieuw onder handen genomen. Het krijgt een gevel met een rechte lijst en bijzondere consoles, zogenoemde atlanten. Atlanten zijn schraagbeelden in de vorm van mannenfiguren die op de handen of schouders gewelven, balustrades en dergelijke dragen. Opvallend is de hardstenen onderpui die in die tijd nogal ongebruikelijk is.

Aanwezig is nog de oude stoep. Het bovenlicht boven de deur heeft een snijraam in empire-stijl.
De beeldhouwer, tekenaar en lithograaf Annie Ermeling (1865-1932) werkt en woont van 1870 tot 1878 op dit adres, waarna zij verhuist naar Keizersgracht 453.
Het pand is vermoedelijk na 1920 aangekocht door de Handelmaatschappij Alph.Bosch. Alphons Aloysius Bosch had het bedrijf opgericht en het was sinds 1910 gevestigd aan de Herengracht 139. Dit pand bleek, ondanks de in de loop der jaren aangebrachte veranderingen, te klein, waarop een verhuizing volgde naar Keizersgracht 226 dat geheel naar de eisen van het bedrijf werd verbouwd en ingericht.
Uit advertenties komt naar voren dat van 1942 tot 1944 Van Kalleveen's Bouwbedrijf hier zijn kantoor had, van 1944 tot 1950 was hier Advertentie Bureau Bauduin en in 1979 werd hier een avondcursus gegeven door de Amsterdamse Modeacademie Vogue.
Sinds de jaren 1980 maakt het huis deel uit van het Pulitzer Hotel. In 1997 kreeg het hotel een nieuwe huisstijl die meer eenheid moest creëren. In 2016 volgt een grote renovatie waarbij de fundering wordt hersteld, de bewegwijzering door het hotel aangepast en kamers opnieuw worden ingericht en gedecoreerd onder leiding van architect Erwin Spijker en binnenhuisarchitect Jacu Strauss. Toen is de benedenverdieping verbouwd tot Book collectors suite.

Adres: Keizersgracht 228
Architect: -; -; -; Erwin Spijker
Bouwjaar: ca.1616; 1721; 1740; 2016
Opdracht: Jan Egbertsz; Rijnier Wulken; -; Riverland Coöperatief

In 1615 kocht de rijke gersthandelaar Jan Egbertsz (-1621) de erven Keizersgracht 222-228 en liet deze bebouwen.
Ca.1627 is mr.Jerven Torrel de vermoedelijke bewoner en eigenaar.

Omstreeks 1719 heeft François Ardinois, advocaat, het huis gekocht. Hij of zijn erven hebben het huis tot na 1733 in hun bezit. In 1721 wordt het bijna 6 meter brede huis herbouwd. Het wordt voorzien van een halsgevel met vleugelstukken en een getoogd fronton waarin een versierd medaillon. De ingang krijgt een stoep en boven de toegangsdeur is een verguld raam achter het bovenlicht.
Sinds de jaren 1980 maakt het huis deel uit van het Pulitzer Hotel. In 1997 kreeg het hotel een nieuwe huisstijl die meer eenheid moest creëren. In 2016 volgt een grote renovatie waarbij de fundering wordt hersteld, de bewegwijzering door het hotel aangepast en kamers opnieuw worden ingericht en gedecoreerd onder leiding van architect Erwin Spijker en binnenhuisarchitect Jacu Strauss. Toen is de benedenverdieping verbouwd tot Antique collectors suite.

Adres: Keizersgracht 230
Architect: -; -; Erwin Spijker
Bouwjaar: 1627; 1710; 2016
Opdracht: Hendrik Voet; Christiaen Beuning; Riverland Coöperatief

Het zeventiende-eeuwse huis is vermoedelijk gebouwd voor Hendrik Voet of kort na de bouw door hem gekocht.
Het 6 meter brede koopmanshuis is waarschijnlijk in 1710 vernieuwd voor Christiaen Beuning (1666-1716). Het huis krijgt dan een halsgevel met vleugelstukken, krullen en een getoogd fronton waarin vermoedelijk het alliantiewapen van Beuning is opgenomen. Nu is het een vlak schild in de omlijsting van het ornament. De ingang krijgt een stoep.

Christiaen Beuning is in 1705 getrouwd met Geertruijd van den Bosch (1689-1744) en zij krijgen vier kinderen: Matthijs (1707-1755), Cornelia (1710-1769) en Magdalena (1711-1779), Cornelis (1714-?). Zij zouden voordien op de Rozengracht hebben gewoond waar Christiaan een fabriek runde die zilver en goud weefdraad produceerde. Zijn moeder, Maria Gestel, kwam uit een familie van zijdetextielfabrikanten. In 1714 heeft Christiaen ook het pand Keizersgracht 187 aangekocht waar zij uiteindelijk gaan wonen. Dit pand blijft wel in de familie. Met het overlijden van Geertruijd van den Bosch in 1744 erfden de vier kinderen elk een kapitaal van 79.000 gulden aan obligaties en huizen. In totaal werden maar liefst twintig huizen onder hen verdeeld. In 1734 trouwt Cornelis Beuning met Maria Centen (1714-?) en zij gaan het huis waarschijnlijk bewonen. In 1787 koopt Maria het huis van de erven Geertruijd van den Bosch. Het huis zal op deze manier tot 1805 in bezit blijven van de erven Beuning.

In 1857 wordt het bewoond door notaris W.P.C.Fabius, praktizerend van 1841-1870.
Het Pulitzer Hotel ziet kans om dit pand in 1975 aan het hotel toe te voegen. In 1997 kreeg het hotel een nieuwe huisstijl die meer eenheid moest creëren. In 2016 volgt een grote renovatie waarbij de fundering wordt hersteld, de bewegwijzering door het hotel aangepast en kamers opnieuw worden ingericht en gedecoreerd onder leiding van architect Erwin Spijker en binnenhuisarchitect Jacu Strauss. Toen is de benedenverdieping verbouwd tot Flower collectors suite.