Naam: hotel restaurant Stadt München
Architect: -, -, J.J.L.Moolenschot, K.P.Tholens, K.P.Tholens
Bouwjaar: 1891, 1905, 1908-1912, 1919, 1924-1928
Opdracht: -, F.Fleissig, F.Fleissig, F.Fleissig, F.Fleissig

W.C.Wettig begon in 1856 aan de Warmoesstraat 147 zijn 'Beyersch Bier- en Koffiehuis Stad München'. Het was tot de sluiting in 1870 één van de grootste horecagelegenheden van de stad. Vanaf 1891 lijkt het te worden opgevolgd door het hotel-café-restaurant met de gelijkende naam Zur Stadt München aan de Warmoesstraat op toenmalig nummer 129 op de hoek met de Sint Annenstraat. Eigenaar is de uit Rijnland-Palts afkomstige Franz Fleissig (1859-1948) die toen al enkele jaren als kelner in Amsterdam werkzaam was. In 1894 krijgt hij een vergunning voor het schenken van sterke drank op dit adres. Een volgende stap volgt in 1905 als de toenmalige nummers 127 en 129 worden samengevoegd. Helaas is de handtekening op de bouwtekening onleesbaar zodat niet bekend is welke architect de samenvoeging uitvoert en wie verantwoordelijk is voor de voorgevel met erker en lijstgevel. Door een hernummering wordt het huisnummer 131 (na 1984).

Franz Fleissig kocht vervolgens tussen 1908 en 1911 Sint Annenstraat 1-11 op, alsmede een paar huisjes in de Goudbergsteeg (Goldbergersteeg). Ze werden gesloopt en vervangen door nieuwbouw naar ontwerp van architect J.J.L.Moolenschot. De extra verdieping die in 1912 aan de Sint Annenstraat wordt aangebracht is ook van J.J.L.Moolenschot. Een volgende uitbreiding heeft plaats in 1919 als de panden Warmoesstraat 123 en 125 worden bijgetrokken. Nu is de architect K.P.Tholens. De uitbreiding van 1924-1928 waarbij de overige huizen aan de Sint Annenstraat tot aan de Sint Annendwarsstraat worden bijgetrokken is eveneens het werk van architect Tholens.

De familie Fleissig verkocht de onderneming in de jaren '50, waarbij het bedrijf werd voortgezet onder de naam Hotel Fleissig. In de jaren '70 was het een pension geworden waar voornamelijk Turkse werknemers van de NDSM woonden. Het pension wordt in 1972 te brandgevaarlijk bevonden en gesloten. Kort hierna werd het na minimale aanpassingen heropend. Het eigendom was overgegaan naar vastgoedhandelaar Frans Verlinden, die het als kamerverhuurbedrijf exploiteerde. Op nummer 129 zat in 1974 Club 129 International, voor "ontspanning en aangename verpozing in een stijlvolle omgeving".

In 1980 was het één van de beruchte pensions van Verlinden.
Vanaf circa 1982 heet het hotel Winston. Eigenaar Verlinden liet het complex in de jaren 1990 geheel vernieuwen, onder meer door sloop van het achterste deel. Hotel/bar/club Winston bestaat nog altijd en is nu onderdeel van St. Christopher's Inns. In 2021 brandde het bovenste gedeelte van het hoekhuis uit; hierbij is waarschijnlijk een oude monumentale kap verloren gegaan.